Het land aan mijn schouder - Softcover

De poëzie van Alvi wordt vaak al te gemakkelijk ingedeeld bij de Britse migrantenliteratuur. Je kunt je zelfs afvragen of zij een immigrante is, omdat ze reeds als baby met haar Brits-Pakistaanse ouders uit Lahore naar Engeland kwam. Daar kreeg ze een doorsnee Engelse opvoeding, in het stadje Hatfield. Daardoor verschilt haar thematiek van die van de migrantenliteratuur. Een belangrijk thema in haar poëzie is haar jeugd in het provinciale Engeland van zo'n veertig jaar geleden. Een gedicht als Buurt roept associaties op met een klein-steedse arbeidersbuurt met gezinnen, die kinderwagens voortduwden vol baby's/rommel en hondjes en in Pelgrimstocht trilt de fascinatie van de kinderlijke ondeugd door. Een thema dat zich met het voorgaande verbindt is dat van Alvi's persoonlijke mythologie, waarin kinderlijke elementen en gruwelijkheden samengaan, zoals in Rood Kapjes Plan, waarin de ik-figuur op een ijsbergse decemberdag haar grootmoeder het hart van haar dochter brengt, Moniza Alvi's poëzie neigt soms sterk naar het surrealisme. Die voorliefde loopt als een rode draad door haar werk. Het land in de verte, of zoals Alvi het verwoordt Het land aan mijn schouder, is eveneens een belangrijk thema. Gaandeweg heeft zij dat land ontdekt. In 1993 bezoekt zij voor het eerst Pakistan, waar ze tot de constatering komt dat Id never felt so English.' Veel van haar 'Pakistaanse gedichten' gaan er over hoe de dichteres hiermee, en met de symbiose van Engelse .en Aziatische cultuur, in het reine probeert te komen. Haar bundel The Country At My Shoulder (1992) werd genomineerd voor de T.S. Eliot Prijs. Tweetalige Engels/Nederlandse uitgave.